Witaj Adam, gratuluję własnoręcznego wykonania druku, oraz postępów w budowie eATU.
Mimo mniejszej intensywności dyskusji w wątku ciągle obserwuję zainteresowanie tematem skrzynki. Warto pokazywać nowe wykonania i dzielić się uwagami z eksploatacji. Przydadzą się przy modernizacji skrzynki lub projektowaniu innej wersji.
Kilka drobnych porad:
- kabelki sterujące pomiędzy procesorem a przekaźnikami po uruchomieniu skrzynki należy skrócić do minimum aby zminimalizować wpływ pola w.cz. ;
- śruby łączące płytki modułów najlepiej przylutować do jednej z płytek (100% pewność kontaktu);
- z drugiej strony warto dać podkładki sprężynujące lub podwójne nakrętki aby połączenie było pewne i nie rozkręcało się pod wpływem drgań;
- płytki muszą być zabezpieczone lakierem przed wpływem wilgoci, mimo hermetycznej obudowy para wodna zawsze wejdzie do środka;
PCB najlepiej potraktować podwójną warstwą lakieru w płynie "Plastik 70". Pracowałem swego czasu w firmie, gdzie właśnie tak zabezpieczali PCB przed wilgocią, dwie grube warstwy naniesione pędzlem i płytka jest odporna na wilgoć. Na całkowitą szczelność kanalizy bym nie liczył.
Ja obie PCB po skręceniu śrubami zlutowałem jeszcze srebrzanką - bardziej pewne połączenie niż stalowe śruby.
Poza tym skrętka do przesyłu ma być F/UTP czyli z ekranowaniem folią; izolacja MUSI być żelowana jeśli będzie narażona na działanie warunków atm. Kabel z izolacją "do wewnątrz" po dwóch latach wiszenia nadaje się do opalenia i na skup hi hi
Tak jak pisze Łukasz najpewniejsze są połączenia stałe, dlatego po uruchomieniu skrzynki wyrzucę złącza oraz podstawki i wlutuję wszystko bezpośrednio w druk. Taką płytkę możemy lakierować w całości od dołu i góry a nawet poprzez zanurzenie.
Lepszy od Plastiku jest lakier silikonowy np. SCC3, powłoka jest elastyczna, trwalsza i pracuje w temperaturach od -70 do 200 stopni.
Dobrze jest również posmarować uszczelki rury kanalizacyjnej pastą silikonową, dodatkowe uszczelnienie oraz łatwiejsze wyjmowanie koków z rury.
Przy dużych zmianach temperatury w zimie + w słońcu, duży (-) w nocy niewielkie ilości wody wejdą do środka.
(16-09-2011 12:50)TG50 napisał(a): [ -> ]Przy dużych zmianach temperatury w zimie + w słońcu, duży (-) w nocy niewielkie ilości wody wejdą do środka.
Koniecznie na dole trzeba zrobić "mikrootworek" bo jak przesadzimy ze szczelnością to jak rura dostanie słońca to się otworzy jak "szampan". no chyba że ktoś zafiksuje dekle jakimś wkrętem z kwasówki.
Poprawiłem opis elementów konwertera RS_TTL na RS485, dodałem wartości elementów, kondensatory SMD 100nF. Dodatkowo zdjęcie schematu montażowego modułu. Nie ma schematu ideowego ale to wystarczy do polutowania i uruchomienia konwertera. U mnie działa ze skrzynką dobrze.
Powoli montuję -doszedłem teraz do etapu przekaźników. Zastanawiam się w jakim celu na IN i OUT są po dwa szeregowe połączone styki przekaźników. Coś na przyszłość?
Pozdrawiam,
(02-10-2011 21:37)SP7DCB napisał(a): [ -> ][...] w jakim celu na IN i OUT są po dwa szeregowe połączone styki przekaźników[...]
Dla przekaźników HF115F (JQX-115F) dopuszczalne napięcie pomiędzy rozwartymi stykami wynosi 1000V (AC, przez 1 min). Natomiast na sieci kondensatorów napięcie podczas strojenia może wynosić:
[
attachment=3853]
Widać, że przy mocach do 200 W to może być nawet 5000V.
Z tego wykresu widać, że najgorsza sytuacja jest dla niskoomowych anten z dużą reaktancją o charakterze indukcyjnym oraz dla anten blisko rezonansu. Stąd zresztą te ostrzeżenia w każdej instrukcji obsługi tunerów, żeby raczej unikać dostrajania anten rezonansowych (zresztą po co, skoro są w rezonansie
(Wykres pochodzi z artykułu nt. tunera PicATUne Petera G3XJP w RadCom 09/2000)
(02-10-2011 22:03)3Z6AEF napisał(a): [ -> ]Z tego wykresu widać, że najgorsza sytuacja jest dla niskoomowych anten z dużą reaktancją o charakterze indukcyjnym oraz dla anten blisko rezonansu. Stąd zresztą te ostrzeżenia w każdej instrukcji obsługi tunerów, żeby raczej unikać dostrajania anten rezonansowych (zresztą po co, skoro są w rezonansie
To jest ten wyjątkowy przypadek, kiedy żeby rezonansową antenę przeciągnąć z SSB w odcinek CW BEZPIECZNIEJ (niekoniecznie lepiej) jest użyć tunera przy radiu (pomimo strat) niż przy antenie :-)
Oczywiście nie biorę to pod uwagę sytuacji w której do realizacji przesunięcia używamy specjalnego odrębnego wysokonapięciowego Lnetworka załączanego przyzwoitym przekaźnikiem.
MAc
Nie do końca rozumiem dlaczego uzycie tunera przy radiu jest bezpieczniejsze niż przy antenie ? Może Kolega w celach edukacyjnych rozwinąć to stwierdzenie.
Czy pod stwierdzeniem "przyzwoity przekaźnik" kryje sie wysokonapięciowy przekaźnik próżniowy? Jeden, dwa można użyć ale cała skrzynka wyjdzie kosznarnie drogo.
(03-10-2011 11:36)TG50 napisał(a): [ -> ]Nie do końca rozumiem dlaczego uzycie tunera przy radiu jest bezpieczniejsze niż przy antenie ? Może Kolega w celach edukacyjnych rozwinąć to stwierdzenie.
Czy pod stwierdzeniem "przyzwoity przekaźnik" kryje sie wysokonapięciowy przekaźnik próżniowy? Jeden, dwa można użyć ale cała skrzynka wyjdzie kosznarnie drogo.
Tylko w wyjątkowej sytuacji jaką jest dostrajanie anteny rezonansowej.
Wówczas niedopasowanie do linii zasilającej spowoduje, że ta linia trochę nam przetransformuje impedancję i tunerem przy radiu będziemy dopasowywać cały układ linia+ antena. Wskutek transformacji impedancji uciekniemy (zwykle) z niebezpiecznego dla elementów tunera zakresu napięć.
Hasło "przyzwoity przekaźnik" dotyczył POJEDYNCZEGO przekaźnika w POJEDYNCZYM Lnetworku służącym wyłącznie do przesunięcia KONKRETNEJ anteny z zakresu CW do SSB lub odwrotnie.
Lub np do dołączania do GP poziomego drutu zamieniającego GP w inverted-L na niższe pasmo.
Nie chodzi mi o zestaw próżniówek do tunera, bo to koszmar cenowy.
MAc