Ciekawy opis Wes'a Haywarda z metodologią postępowania:
https://www.robkalmeijer.nl/techniek/ele...index.html
Generalne zalecenie jest takie aby zacząć od elementów z możliwie małym rozrzutem współczynników temperaturowych. Proponuje dać cewkę nawiniętą na żółtym Micrometals (Amidon) z indeksem 6 np T50-6, która będzie miała dodatni wsp. temp. +35 PPM/C a w praktyce troszkę więcej bo zwoje nie zawsze dokładnie przylegają do rdzenia oraz kondensatory C0G które najczęściej mają tolerancję +/- 30PPM/C. Następnie kompensacja 1 pktowa kondensatorem polistyrenowym (te mają ujemny współczynnik ok 150 PPM/C) zastępującym równolegle część pojemności "głównego" kondensatora uczestniczącego w rezonansie....najlepiej zobaczyć schemat z załączonego opisu. Są tam też podane przydatne wzory.
Wydaje się, że przy sporym szczęściu i trafieniu na kondensatory C0G z max ujemną odchyłką wsp temperaturowego można mieć "na dzień dobry" całkiem stabilne VFO.
