HomeMade

W obu przedstawionych przypadkach dałbym sygnał heterodyny z katody geneartora na katode mieszacza przez ok 500pF do 1 nF.
To znacznie ograniczy zbieranie niepożądanych sygnałow przez siatkę mieszacza i latwiej będzie ją odekranować.
W pierwszym przypadku można regulację wzmoncienia wzm. w.cz. zrealizowac latwiej , bez potrzeby posiadania napięcia ujemnego. Po prostu ten potencjometr nalezy zamienic na mniejszy np 5 lub 10k 2W i umiescić go w katodzie . Suwak na istniejacy opornik 200 omów, a potencjometr z jednej strony przez opornik 100 omów do masy, a z drugiej strony przez opornik 100k (albo troche mniej ale wtedy 2W) do napiecia dodatniego 250V. Zasilanie lamp odbiornika tak duzym napieciem to bład, Lampy w odbiorniku nie powinny byc zasilane napieciem wyższym niz 200V to znacznie zmniejsza szumy wlasne. Niekrórym typom lamp do prawidłowej pracy wystarcza napiecie 160V. To znacznie przedłuża ich żywotność, a wiec odbiornik po kilku latach nie wymaga wymiany lamp na nowe.
W pierwszym przypadku trzeba tez wyrzucić dlawik w anodzie lampy generatora.
W obu przestawionych przypadkach dolaczając sygnał z heterodyny do katody mieszaca nalezy oczywiscie usunąc z katody kondensatory blokujące, a oporniki dobrać na własciwy punkt pracy lampy w razie potrzeby zmieniając też oporniki w anodach na większe.
Moim zdaniem nie nalezy wyciskac z mieszacza jak najwiekszego wzmocnienia, bo on nie jest od tego, on ma wytwarzac jak najwiecej produktów mieszania, a to realizuje sie na zupelnie innym punkcie pracy lamp.
Moim zdaniem stosowanie we wzm. w.cz. lapmy o duzym nachyleniu (EF 184) to takze błąd. Tu powinna pracować raczej lampa o dlugiej charakterystyce i średnim nachyleniu. Lepiej EF85, EF89 lub EF80.

(27-03-2020 13:43)SP6FRE napisał(a): [ -> ]Witam!

Oto moja propozycja na taki mieszacz.



Jako, że mamy tylko rodzinę charakterystyk anodowych to proponuje się skupić na punkcie pracy właśnie z prądem anodowym ok. 5mA.
Na charakterystykach zaznaczyłem miejsce gdzie będzie pracować lampa. w szczególności interesująca jest charakterystyka Ua=f(Us3). Wydaje się, że najlepszym punktem pracy dla mieszacza będzie 'kolano' charakterystyki gdzie sprawność mieszania powinna być największa.
Odpowiada to napięciu stałemu na S3 ok. 2V (względem katody). Unikając polaryzacji R1/R2 wystarczy połączyć siatkę 3 z katodą opornikiem R2 ok. 1k - w tej sytuacji lampa pracować będzie w punkcie pracy odpowiadającemu zerowemu napięciu na siatce 3 i przemiana również będzie choć mniej skuteczna. Opornik R2 wyznacza jednocześnie 'oporność' mieszacza dla sygnału heterodyny
Na schemacie podałem jak wyliczyć istotne elementy w tym układzie.

Rk - opornik katodowy powinien zapewniać polaryzację siatki pierwszej o wartości ok. -2.1V (względem katody). Przez ten opornik płynie zadany prąd anodowy (5mA) a więc jego wartość to ok. 430 omów. Napięcie +2V (względem katody) na siatkę 3 można uzyskać z dzielnika R1/R2 - uwzględniając spadek napięcia na oporniku katodowym (efektywnie +4.1V względem masy). Jeśli całość będzie zasilana z napięcia większego niż 160V to należy wstawić opornik redukujący Ra o podanej na rysunku wartości przy założeniu, że będzie przez niego przepływał prąd anodowy + prąd dzielnika R1/R2 - w sumie ok. 6.1mA.

Oczywiście, zarówno obwody wejściowe mogą być bardziej lub mniej rozbudowane, również obwód w anodzie, nastrojony na żądąną pośrednia nie musi mieć dwóch indukcyjności, zamiast małej cewki sprzęgającej można użyć sprzężenia za pomocą pojemności wprost z anody do następnego lampowego stopnia wzmacniacza p.cz.

L.J.

No nie do końca. Opornik w siatce trzeciej powinien być taki sam jak w siatce pierwszej czyli ok 1 M. Siatka trzecia powinna pracować w takim samym układzie jak siatka pierwsza w ręcz identycznym. Dodawanie napięcia od anody wegług mnie nie powinno mieć miejsca bo wtedy konstrukcja szumi a spowodowane jest to zjawiskiem dunatronowym.

Chyba wiem o co chodzi z tym z zjawiskiem dynatrnowym. Faktycznie siatka trzecia nie powinna mieć potencjału dodatniego względem katody. Raczej niewielki potencjał ujemny ok. -2V lub zero. Dlatego w wielu pentodach s3 jest fabrycznie polączona z katodą.

Zjawisko dynatronowe nie ma tu nic do rzeczy. Chodzi o mieszacz a nie o wzmacniacz mocy

Witam!

Faktycznie, istnieje taki byt jak efekt dynatronowy ale zwykle objawia się kiedy napięcie na siatce 2 jest wyższe niż na anodzie i część elektronów wybitych z anody strumieniem katodowym zamiast do anody trafia na siatkę drugą. Może to mieć miejsce na przykład jeśli mocno wysterowana lampa, wskutek obniżenia napięcia na anodzie (np. spory prąd płynący przez opornik anodowym), ma chwilowo na anodzie napięcie mniejsze niż na siatce 2. To dość skomplikowane zjawiska prowadzące nawet do powstania w obwodzie ujemnej rezystancji sprzyjające powstawaniu drgań pasożytniczych. Jak napisał Piotr, dla lampy nie pracującej w skrajnych warunkach, jak lampa mocy, efekt dynatronowy nie ma tu zastosowania.

Mam pytanie do SP3SUZ - niestety muszę się tak zwracać bo nie widzę imienia :-( :
- co to znaczy " Dodawanie napięcia od anody " ?
- jakie znaczenie ma czy potencjał siatki trzeciej względem anody ma nie ok. -160V jak przy połączeniu siatki 3 do masy przez rezystor a tak jak ja zaproponowałem ok. -156V?
- dlaczego opornik 1M mniej szumi w tym wypadku od opornika kilka kiloomów?

Patrząc na charakterystykę lampy widać, że najlepsze efekty mieszania na siatce 3 uzyska się na zagięciu charakterystyki i takie rozwiązanie zaproponowałem.

Spodziewam się nie zdawkowego "bo tak jest" lub "bo wiem lepiej" ale dobrze udokumentowanej odpowiedzi.
Przemawia do mnie język matematyki więc użyj go proszę, chętnie przyznam się do błędu jeśli wykażesz to na jakimś logicznym wykresie ale proszę nie zabieraj głosu i to tak imperatywnie jeśli masz do zaproponowania jedynie oświadczenia w rodzaju: "siatka trzecia powinna pracować w takim samym układzie jak siatka pierwsza w ręcz identycznym"

L.J.