Pomimo próśb kierowanych przez użytkowników transceiverów FTdx 101 i 10 firma YAESU z sobie tylko znanych względów…
, dotychczas nie zmieniła softu tych urządzeń na taki, który umożliwiałby proste wysterowanie zredukowaną mocą zewnętrznych automatycznych skrzynek antenowych innych producentów w trakcie dopasowywania anten przy ich użyciu. Istnieją oczywiście „ sposoby” aby tego dokonać, ale wymaga to przyciśnięcia paru przycisków w urządzeniu.
Sądząc po wpisach na forach dotyczących tego tematu jest on gorący w dzisiejszych coraz bardziej przyspieszających czasach, a jeszcze nie tak dawno ustawienie paru przełączników w analogowych urządzeniach nie stanowiło problemu..
Aby Ham’s całego świata nie tracili czasu na zbędne procedury, PA0LUX zaproponował czarodziejski „BUTTON” po naciśnięciu którego, transceiver emituje w trybie FM nośną o ustawionej programowo mocy. Umożliwia to strojenie anten zewnętrznymi skrzynkami antenowymi innymi niż ta jedyna właściwa. Po zwolnieniu przycisku produkt YAESU samoistnie wraca do poprzednich ustawień. Komunikacja urządzeń następuje przez port RS-232.
Strona Autora:
https://github.com/PA0LUX/Yaesu-FTdx-101-tune-button
https://www.google.com/search?client=fir...PYfJQ,st:0
Wykonałem takie cudowne pudełko (w wersji FM) wprowadzając tylko kosmetyczne zmiany w układzie zasilania (całość obsługuje stabilizator na płytce ARDUINO). To naprawdę działa! Jeden przycisk i antena dopasowana!
Układ składa się z dwóch dostępnych na rynku gotowych modułów (ARDUINO NANO i płytki MAX3232) oraz kliku elementów umieszczonych na uniwersalnej płytce drukowanej (raster 2,54 mm). Całość umieszczona została w obudowie uniwersalnej KRADEX Z76.
Przed wlutowaniem, klon ARDUINO NANO został zaprogramowany przez złącze USB. W programie ARDUINO IDE w kodzie PA0LUX zmieniłem parametr ustalający emitowaną podczas strojenia moc na 10W i po zaznaczeniu niezbędnych opcji oraz zmianie w zakładce: Processor - na ”ATmega328P (Old Bootloader)” !! programowanie przebiegło bez błędów.
W układzie zasilania przystawki zastosowałem bezpiecznik polimerowym 0,05A, traktuję go jako zabezpieczenie gniazda trx-a 13,8V (200 mA). Diodę zenera 5,1V można zastąpić rezystorem ok. 100 ohm. Na stabilizator 5V LM1117 wlutowany na płytce ARDUINO podawane jest napięcie ok. 7V. Dioda zenera 6,2V na linii 5V stanowi zabezpieczenie przed awaryjnym wzrostem napięcia. Skomunikowany układ pobiera prąd o natężeniu ok. 45 mA.
Zielona dioda sygnalizuje połączenie z trx-em i poprawną pracę układu z czerwonej (brak komunikacji ) można zrezygnować. Przy zasilaniu z urządzenia nigdy nawet nie rozbłyska a w przypadku braku połączenia po prostu zielona nie będzie się świecić. Mimo to zastosowałem czerwono-zieloną diodę. Musiałem tylko zwiększyć rezystor w obwodzie czerwonej, bo świeciła zbyt mocno (w stosunku do zielonej, włączone zasilanie brak połączenia RS-232).
Napięcie 13,8 V z trx-a zostało doprowadzone do przystawki razem z danymi RS-232, 5-cio żyłowym kablem w ekranie. We wtyku DB-9 przylutowałem przewody doprowadzające zasilanie z gniazda 13,8V (RCA w trx) do dwóch przewodów kabla 5-cio żyłowego. Dodatkowo tutaj do przewodu masa (- , zasilania) podłączyłem oplot ekranujący. Połączenia zaizolowałem. Pozostałe trzy przewody podłączyłem do odpowiednich pinów wtyku DB-9 (GND, DATA IN, DATA OUT) wpinanego do trx-a.
Po drugiej stronie kabla zastosowałem 5-cio pinowe złącze mikrofonowe MINI przykręcone do obudowy. Skrajne Piny (nieizolowane) z przewodami GND RS-232 i masą (-, zasilania) zostały przylutowane do wygiętego w kształcie litery „U” drutu 1 mm wychodzącego z płytki uniwersalnej, blokuje to gniazdo i zapobiega jego o odkręcaniu. Dodatkowo piny te zostały połączone razem zworą na gnieździe. Zwora zapewnia połączenie z masą przy wymianie softu przez port USB i odlutowaniu gniazda od drutów stabilizujących które stanowią jej element.
W przypadku przeprogramowywania w obudowie trzeba użyć programatora i złącza do programowania, lub po odlutowaniu gniazda MINI od płytki, wysunięciu go z obudowy, wykręceniu śrubek mocujących i odchyleniu płytki można programować przez gniazdo USB. Podczas programowania należy odłączyć układ MAX3232 od płytki ARDUINO (podaję za PA0LUX) wyjmując dwie zworki konfiguracyjne z goldpinów wlutowanych w płytkę.
Po ustawieniu w menu FT - „232C RATE 9600bps” i „TUNER SELECT INT” (wewnętrzny) !!, poprawnie wykonany układ zaczyna działać. Używam go podczas dopasowywania anteny LW zewnętrznym tunerem SG230.
Schemat ze strony PA0LUX:
Moja wersja:
ONE_Schemat_20240717_0001.pdf (Rozmiar: 76.49 KB / Pobrań: 105)
ONE_Kabel_20240717_0001.pdf (Rozmiar: 70.5 KB / Pobrań: 81)
ONE_obudowa_20240717_0001.pdf (Rozmiar: 45.34 KB / Pobrań: 85)
Uwagi końcowe:
Płytka z MAX 3232 nie jest w pełni wykonana w rastrze płytki uniwersalnej, do jej wlutowania użyto goldpinów prostych oraz skróconych kątowych. Podłączenia należy wykonać starannie (małe pola lutownicze, bardzo blisko masa), a potem sprawdzić czy nie ma zwarć, szczególnie w zasilaniu i czy jest połączenie układu z odpowiednimi nogami MAX3232. Zwarcie zasilania (bez wlutowanego bezpiecznika) = uszkodzenie stabilizatora na płytce ARUDINO i diody zenera 5,1V (przetestowałem
!).
Zasilanie 5V na płytce poprowadziłem „linią napowietrzną"
na wysokich goldpinach.
Naklejka została wydrukowana na samoprzylepnej białej folii do drukarek atramentowych i wycięta cyrklem z CASTORAMY. Następnie nakleiłem na nią bezbarwną samoprzylepną folię zabezpieczającą i została ponownie wycięta z większym promieniem. Na koniec wyciąłem jej środkową część przez którą przychodzi korpus przycisku i została naklejona na obudowę.
U mnie „TUNE-BUTTON” wisi na przewodzie przyłączeniowym, ale żeby nie ślizgał się położony na blacie od spodu dokleiłem trzy silikonowe nóżki.
Naklejkę oraz płytkę zaprojektowałem w programach FRONTDESIGNER i LOCHMASTER firmy ABACOM. Forum nie pozwala niestety zamieszczać plików z tych programów. Może warto to zmienić.
Rezystor przy czerwonej diodzie zwiększyłem do 1,5 kOhm, żeby świeciła z podobną intensywnością jak zielona
Obudowa jest "na wysoki połysk" należy bardzo uważać (jakoś ją zabezpieczyć, np. okleić) przy pracach mechanicznych. Bardzo łatwo się rysuje.
Powodzenia, Jarek sp9lap!