Mam już w zasadzie skończone projekty płytek wzmacniacza 150-200W do Husarka oraz stosownej płytki LPF. Jak pisałem płytka LPF jest wyposażona w banddekoder, który automatycznie będzie przerzucał przekaźniki filtrów. W projekcie LPF poszedłem na łatwiznę i odwzorowałem układ z eb104. Niestety - im bliżej oddania projektu do ,,płytkarni" to ten fragment schematu powoduje w mojej głowie coraz więcej refleksji. Trzy kwestie są dla mnie zagadkowe:
1. Chcąc użyć CD4028 do obsługi zakresów 1,8 - 50 MHz potrzeba wykorzystania 10 wyjść układu scalonego - tymczasem wyjście ,,0" (noga 3 układu CD4028) nie jest wykorzystywane - tak więc jakby wypada nam obsługa pasma, np. 1,8 MHz.
2. Dlaczego na nogę 7 układu ULN2004 poprzez diodę VD8 jest na stałe podawane napięcie dodatnie? Tym sposobem to wejście układu wisi cały czas na stanie wysokim.
3. Co ma na rzeczy spolaryzowanie plusem poprzez diody VD9 i VD10 wejść ,,B" i ,,D" układu CD4028? Z tabeli prawdy wynika, że przy takich stanach tych wejść na żadnym z wyjść nie ma stanu wysokiego. Więc po co ten patent?
Na wszelki wypadek mam rozrysowany w DesignSparku podobny schemat bez tych zastanawiających połączeń, gdzie normalnie jest wykorzystane 10 wyjść układu CD4028 + komutacja diodowa + ULN 2004. Najwyżej dojdzie trochę pracy i podmiana tego fragmentu PCB. Schemat układu obok.
Panowie podzielcie się swoimi przemyśleniami - czy to ma szansę działać w przedstawionej konfiguracji, czy zaprojektować na PCB normalny układ, który jest od początku do końca ,,logiczny"? W ostatnim pliku płytka LPF po stronie Top. Rozmiar 234 x 98 mm. Nie dało się to zrobić mniejsze. Przekaźniki, kondensatory mikowe i pierścionki T-80 muszą mieć swój rozmiar przy tej mocy. Na dole po lewej stronie są ulokowane elementy układu banddekodera.
Bogdan
(Ten post był ostatnio modyfikowany: 23-09-2018 16:34 przez SP4LVC.)
