Sporządziłem krótką wersję anteny City Windom (nazwa wprowadzona przez UA3AHM, choć w internecie można znaleźć kilku "wynalazców" i kilka nazw tej anteny).
Rysunek zapożyczam z 5 strony opracowania:
http://www.duplexers.eu/catalog/testHF/a..._OH2BR.pdf .
Wymiary:
* ramię długie 15,9 m drutu 1,6 mm;
* ramię krótkie 3,78 m RG58.
Transformator 1:4 w układzie Ruthroffa, 12 zwojów bifilarnie na rdzeniu Ferroxcube TX36/23/15-4C65 (analog FT140-61), pomierzone straty transmisji mniejsze niż 0,1dB.
"Izolator końcowy" to dławik: 14 zwojów RG58 na FT240-43 (nawinięty z przerzutką po 7 zwojach).
Uzyskany SWR: 1,2 @7MHz rosnący do 1,7 @7,2 MHz;
1,6 @14MHz zmniejszający się do 1,2 @14,35MHz.
Uwagi:
* wspomniany kompromisowy rezultat SWR dla dwóch pasm uzyskałem strojąc antenę do rezonansu na f=6,95 MHz, uzyskana długość całkowita (15,9 + 3,78 = 19,68 m) wydaje się zbyt mała, jednak należy uwzględnić, że ramię krótsze anteny jest przedłużone odcinkiem kabla RG58 nawiniętym na rdzeniu FT240-43, więc efektywna jego długość wynosi więcej niż 3,78m;
* uzyskana impedancja dławika wynosi:
14,9kOhm (43,5dB) @7MHz,
9,4kOhm (39,6dB) @14MHz,
przy zastosowanej metodzie pomiarowej:
generator sygnalowy => dławik => 6dB tłumik (50Ohm) => SDR
(próbowalem też innych metod pomiarowych, ale dała się odczuć niewystarczalność miniVNA Pro do pomiaru tak dużych impedancji, zarówno w trybie reflection jak i transmission odczytywałem impedancje mniejsze od ww. a częstotliwość rezonansowa dławika przesunięta była w dół);
* po 10 minutach ciągłego nadawania telegrafią z mocą 100W
temperatura rdzenia FT240-43:
- podniosła się z 20 do 43 stopni C dla 7 MHz,
- pozostała niezmieniona (tj. 20 st. C) dla 14MHz;
* to był główny test anteny, przekonałem się, że impedancja dławika zastosowanego w oryginalnej City Windom (wartość podawana przez producenta to ok. 3kOhm, patrz wykres na stronie 3 wspomnianego opracowania) jest zdecydowanie za mała dla pracy CW z mocą 100W; jej twórca sam zresztą to przyznaje, podając w specyfikacjach: "Max. power input 100 W (PEP) (
no more 3 min. SSB)" (
http://www.duplexers.eu/catalog/HF/antennas/windom6/, strona zarchiwizowana dostępna przez
http://archive.org/web/) ;
zastosowany przeze mnie dławik o 3-5 razy większej impedancji pozwala na intensywną pracę CW;
* antena ta mogłaby pracować w 4 pasmach (dodatkowo 15m i 10m) pod warunkiem zastosowania bardziej szerokopasmowego dławika (np. na rdzeniach z materiału 31), mój wykazuje tylko 1,1kOhm impedancji dla 21 MHz, to zbyt mało by zapewnić wystarczającą izolację,
mogą to zilustrować pomiary prądu na ekranie kabla kilka metrów od dławika po "domowej" jego stronie:
jeśli jako I przyjąć wartość prądu dla 7 MHz, to dla 14 i 21 MHz otrzymałem odpowiednio: 2*I oraz 30*I;
* numerami 1 i 2 na rysunku oznaczyłem 2 dodatkowe dławiki (o impedancji ~5 kOhm) . Służą one głównie polepszeniu właściwości odbiorczych anteny: blokowaniu zakłóceń "domowych" indukujących się na kablu i transportowanych w jej kierunku. Pierwsze testy pokazały, że te 2 dławiki umieszczone w odległ. ok. 5m od dławika głównego i wzajemnie od siebie tłumią wystarczająco skutecznie zakłócenia pochodzące z budynku. Okazała się więc, że antena ta może być cicha. Więcej o problemie pełzania zakłóceń z budynku po kablach w stronę anteny w tym wątku:
http://sp-hm.pl/thread-3106.html ;
* wygląda na to, że dobrze wykonana (solidny dławik!) antena City Windom pozbawiona jest wad anteny End Fed, mało tego - może być lepsza też od klasycznej anteny Windom, której zwisający kabel zasilający staje się często źródłem kłopotów zarówno przy nadawaniu jak i odbiorze;
w City Windom kabel prowadzony jest wzdłuż linki odciągu (mocowany do niej), co jest korzystniejszym rozwiązaniem mechanicznym, dzięki któremu może zostać wyposażony w dodatkowe dławiki odsprzęgające (1 i 2) .
Uwagi, propozycje, pytania mile widziane.
