Isotron antena

[SP2JQR]

Rzeczywiście ciekawy wygląd. Można jeszcze upiększyć dodając ładne rzeżby u góry i u dołu zgodnie z natchnieniem budowniczego. Dobrze by było aby figurki i rzeźby były metalowe i miały ładne obłe kształty. Polepszy to jeszcze działanie tej anteny, a i oko będzie na czym zawiesić. Ostre kształty nie są wskazane, bo może wystąpić snopienie i to już przy stosunkowo małej mocy.

Kto chce zbadać tą antenę i przekonać się o nieubłagalności praw fizyki proponuję następującą metodę:
1. Budujemy dipol z symetryzatorem na pasmo CB lub 28MHz lub nawet na 2m, będzie to nasza antena odniesienia. Tak wysokie pasmo wybieramy, aby nie zmarnować dużo materiału...
2. Budujemy badaną antenę na wysokie pasmo tak aby jej wymiary były w zgodzie z opisem przeliczone na długość stosowanej do badania fali radiowej. Cewka wraz z elementami anteny musi być doprowadzona do rezonansu.
3. Aby badać samą antenę, a nie antenę z kablem musimy wykonać jeszcze separator fali powierzchniowej na kablu. Można to zrobić na wiele sposobów. Jako prostszy sposób proponuję zastosowanie dławika zaporowego. Należy do jego wykonania użyć co najmniej 4 duże pierścienie ferrytowe np. 4cm z F82 lub tuleje przeciwzakłóceniowe do komputerów. Przez złożone ze sobą tuleje lub pierścienie należy przewlec w miarę cienki koncentryk tak aby nawinąć co najmniej 4 - 10 zwojów. Tak wykonany dławik z jednej strony podłączamy do naszej anteny w odległości od kilku do kilkunastu cm w zależności o długości fali. Dla zwiększenia dokładności pomiarów można nawet założyć na fider antenowy kilka takich dławików, aby jak najmniej fali stojącej odłożyło się na fiderze.
4. Do pomiaru pola możemy wykorzystać dowolną antenę na badaną częstotliwość plus fabryczny trx z dużym i dobrym, najlepiej analogowym S-metrem. Oprócz tego musimy wykonać tłumik z rezystorów na zakres tłumienia od 1 do około 30dB przełączany co 1dB.

Pomiar powinien wyglądać następująco
1. kalibracja anteny odniesienia:
- ustawiamy dipol odniesienia i antenę pomiarową (może to być taki sam dipol) w odległości kilku do kilkunastu fal od siebie. Antenę wzorcową podłączamy do nadajnika np. CB o stabilnej mocy wyjściowej.
- do anteny pomiarowej podłączamy tłumik a dalej za nim dopiero TRXa z dobrym S-metrem
2. Tłumik ustawiamy na max tłumienie i tak regulujemy wzmocnieniem i tłumieniem samego TRXa, aby S-metr pokazywał około S5 do max S7. Jeśli jest za dużo to zwiększamy odległość bądź tłumienie tłumika(dodatkowy tłumik) na wejściu RXa.
3. teraz podłączamy naszą badaną antenę z separatorem fali na kablu.
4. odczytujemy z S-metra wskazanie - będzie znacznie mniejsze.
5. tak podkręcamy tłumikiem, aby uzyskać dokładnie to samo wskazanie S co poprzednio. Z różnicy nastaw tłumika dowiadujemy się jaki jest zysk naszej badanej anteny.

Tą metodą możemy też badać inne np. kierunkowe anteny oracając je i odczytując wzmocnienie z tłumika. Możemy wyznaczyć rzeczywistą ch-kę ale tylko w poziomie. Jak zrobić to w pionie pogłówkujcie sami.

Pozdrawiam wszystkich ciekawskich i czekam na wyniki pomiarów. A może ktoś ma lepsze i prostsze metody?

Henryk SP2JQR