Kolejność nawijania teoretycznie nie gra roli. Ze względów praktycznych najlepiej najpierw nawinąć uzwojenie co ma więcej zwoii ( nawijamy na gładkim rdzeniu). A jako drugie uzwojenie o mniejszej ilosci. Na rdzeń proponował bym długi rdzeń od LIBRY lub inny o średnicy zewnętrznej 6-7 mm z wewnętrznym rdzeniem do strojenia.
Jeśli cewka będzie miała wkręcany rdzeń to zwracam uwagę na jeden drobny, ale bardzo ważny szczegół, o którym pisałem już na tym forum.
Cewka o małej ilości zwojów zwana cewką sprzęgającą powinna być nawinięta z tej samej strony z której jest wkręcany rdzeń, czyli najczęściej od góry. Koniec przyłączony do masy lub zablokowany dla w.cz. powinien być od górnej strony cewki - odwrotnie niż na schemacie. Również koniec dużej cewki powinien mbyć przyłączony do masy od góry. Ogólna zasada to: mniejsze napięcie w.cz. od strony wkręcanego rdzenia. Jeśli jest kondensator rezonansowy po drodze to tam akurat wystąpi duże napięcie w.cz. i ten koniec powinien być oddalony od wkęcanego rdzenia, czyli w dole.
Takie rozwiązanie powoduje dobre i stałe sprzężenie obu cewek poprzez rdzeń, a masa od góry zmniejsza wpływ niemagnetycznego śrubokręta przy strojeniu cewki, zmniejsza też podatność na wzbudzenia w bardziej skomplikowanych układach. ( ten układ odbiorczy ze swojej natury pracuje na wzbudzeniu)
Dziękuję Wam za pomoc. Pozdrawiam.